Multifocale implantaten

Monofocale implantaten

De implantaatberekeningen die voorafgaand aan de operatie worden uitgevoerd, maken het doorgaans mogelijk om bijziendheid (myopie) of verziendheid (hypermetropie) te verbeteren of te compenseren. De klassieke implantaten zijn monofocale implantaten, wat betekent dat ze de preoperatieve bijziendheid (myopie) of verziendheid (hypermetropie) van de patiënt compenseren. Patiënten zien meestal goed zonder bril in de verte, maar moeten een bril dragen voor presbyopie en eventueel voor resterend astigmatisme. Monofocale implantaten worden in België door de sociale zekerheid INAMI vergoed in het kader van een cataractoperatie.

Er bestaan echter ook meer geavanceerde implantaten die andere visuele afwijkingen corrigeren, zoals astigmatisme of presbyopie.

​Torische implantaten
Torische implantaten compenseren astigmatisme dat verband houdt met het hoornvlies, d.w.z. afwijkingen in de kromming die verantwoordelijk zijn voor vervormingen van het netvliesbeeld op alle afstanden. Door een dergelijk gezichtsgebrek met een implantaat te corrigeren, kan het zicht zonder optische correctie op een bepaalde afstand worden verbeterd, waardoor in de meeste gevallen het dragen van een bril kan worden vermeden. Deze implantaten moeten volgens een zeer nauwkeurige as worden geplaatst, die tijdens het preoperatieve onderzoek wordt bepaald. Een dergelijk implantaat kan echter niet worden geplaatst als zich bepaalde operatiecomplicaties voordoen.
De correctie van astigmatisme door het implantaat kan onvolledig zijn. Er kunnen dan aanvullende ingrepen worden voorgesteld om het resultaat te verbeteren: chirurgische herpositionering van het implantaat of refractieve hoornvlieschirurgie. Torische implantaten worden in België door het RIZIV vergoed wanneer de preoperatieve astigmatismedioptrie meer dan 2 cilindrische dioptrieën op het hoornvlies bedraagt.

Multifocale en multifocale torische implantaten
Het standaardimplantaat dat tijdens een lensoperatie wordt geplaatst, wordt ‘monofocaal’ genoemd, wat betekent dat het scherpstellen op een vooraf bepaalde afstand mogelijk is: ver, tussenafstand of dichtbij. Bij monofocale implantaten is daarom meestal een aanvullende correctie nodig. Er kunnen u dus zogenaamde ‘multifocale’ implantaten worden aangeboden, zodat u minder of geen corrigerende brillen voor veraf of dichtbij meer hoeft te dragen. De optische kenmerken van deze implantaten kunnen per model enigszins verschillen.

Voordelen:
– Met de huidige multifocale implantaten draagt meer dan 90% van de patiënten geen bril voor het grootste deel van hun dagelijks leven.
– Deze implantaten zorgen bovendien voor een stabiele optische correctie in de tijd en corrigeren de meeste bijbehorende visuele afwijkingen, met name astigmatisme voor het torische multifocale implantaat. Hun optische prestaties zijn hoog, wat leidt tot een hoge tevredenheid.
– De visuele prestaties verbeteren na verloop van tijd en de resultaten worden geoptimaliseerd door de operatie van het tweede oog.
Mogelijke nadelen:
– Niet alle patiënten komen in aanmerking voor dergelijke implantaten, omdat veel oogaandoeningen die gepaard gaan met cataract een contra-indicatie vormen voor het gebruik ervan. Uw oogarts zal daarom een gedetailleerd onderzoek moeten uitvoeren om eventuele contra-indicaties uit te sluiten.
– De implantaatberekening (of biometrische berekening) die wordt gebruikt om de sterkte te bepalen, moet uiterst nauwkeurig zijn om resterende refractieve afwijkingen te voorkomen. een aanzienlijke refractieafwijking die het verwachte visuele resultaat beperkt, kan echter aanleiding geven tot een secundaire chirurgische aanpassing. Er kunnen onder meer de volgende ingrepen worden voorgesteld: een laserbehandeling van het hoornvlies, vervanging van het geplaatste implantaat of plaatsing van een tweede implantaat als aanvulling. Uw oogarts staat tot uw beschikking om u de modaliteiten uit te leggen.
– In geval van een operatie-incident (uitgebreide scheuring van de achterste capsule) kan een dergelijk implantaat mogelijk niet worden geplaatst.
– In uitzonderlijke gevallen kan het brein niet wennen aan het nieuwe zicht dat door deze implantaten wordt geproduceerd. De enige mogelijke oplossing is dan het implantaat te verwijderen en te vervangen door een standaard “monofocaal” implantaat.

– Bepaalde beroepen of activiteiten kunnen een contra-indicatie vormen voor het multifocale implantaat.
– De halo’s, die ’s avonds zichtbaar zijn rond lichtbronnen (autokoplampen,
straatlantaarns…), zijn in de meeste gevallen aanvankelijk aanwezig, maar verdwijnen meestal na verloop van
tijd.
– In een zeer klein percentage van de gevallen kunnen deze halo’s het rijden in het donker
moeilijk maken.
– Er worden ook gevallen van verblinding gemeld, met een verhoogde
lichtgevoeligheid. Dit fenomeen neemt na enkele maanden af en kan gemakkelijk worden gecompenseerd door
het dragen van getinte glazen.
– Soms treedt visuele vermoeidheid op, die verband houdt met een matige vermindering van de gevoeligheid
voor contrasten. Meestal volstaat een sterkere verlichting voor leesactiviteiten,
in zeldzame gevallen zijn extra brillenglazen nodig. Ook kan worden voorgesteld om af en toe een bril te dragen tijdens
het rijden in het donker of bij het computergebruik.
Multifocale en multifocale torische implantaten brengen doorgaans extra kosten met zich mee en worden in België niet vergoed door het RIZIV.

Concluderend vereisen deze geavanceerde implantaten specifieke onderzoeksmiddelen vóór
de plaatsing, om een grote onafhankelijkheid ten opzichte van het dragen van corrigerende brillenglazen mogelijk te maken, met een
verbeterde levenskwaliteit; ze kunnen worden gebruikt als eerste keuze, maar ook bij een
heringreep op een eerder geplaatst monofocaal implantaat. De in dit document beschreven implantaten
zijn een optie en zijn niet verplicht; chirurgie met monofocale implantaten levert
in de regel zeer goede resultaten op, maar vereist vaker een optische correctie met een bril.